Krishna, 11-letni, inteligentny i uparty chłopiec ze wsi trafia do Bombaju. Tu dostaje pracę jako roznosiciel herbaty i pomału staje się częścią lokalnej społeczności złodziei, sutenerów, prostytutek i ich dzieci, handlarzy narkotyków i podobnych do niego dzieci ulicy, starających się z poczuciem humoru i godnością przetrwać każdy kolejny, ciężki dzień. O tym świecie opowiada Mira Nair w swoim debiucie fabularnym Salaam Bombay!, który przyniósł jej międzynarodowe uznanie. Reżyserka starała się tu jak najmniej manipulować rzeczywistością, umiejętnie łącząc w całość jakby ukradkiem podpatrzone sceny. W filmie pojawia się naturalna sceneria bombajskich ulic i nieprofesjonalni aktorzy – autentyczne dzieci ulicy. Co ważne, reżyserka nie tylko pokazała pewien problem, ale sama zabrała się za jego rozwiązywanie: honoraria małych aktorów zostały później wpłacone na utworzone dla nich konta natomiast część wpływów z tego i kolejnych filmów Nair przeznaczyła na założenie i prowadzenie fundacji Salaam Balak Trust, dysponującej 17 ośrodkami i pomagającej ponad 5000 bezdomnych i chorych dzieci.

Dla 11-letniego Krishny z indyjskiej prowincji Bombaj to ziemia obiecana. Kiedy cyrk, w którym chłopak pracował dorywczo, odjeżdża bez niego, Krishna postanawia spróbować szczęścia właśnie w tej wielkiej metropolii. Zaczepia się u ulicznego sprzedawcy jako roznosiciel herbaty i zbiera pieniądze na powrót do domu. Wśród podobnych sobie bezdomnych dzieciaków z biednych dzielnic, narkotykowych dealerów, prostytutek i naciągaczy, uczy się sprytu i zaradności, potrzebnych, by utrzymać się na powierzchni. Ale czy jasno określony cel, determinacja i dobre chęci wystarczą, żeby uciec przed uzależniającym wpływem nędzy i zbrodni?

Mały Krishna pracuje w cyrku, by odpracować dług za podpalony w złości motor brata. Kiedy cyrkowcy wyjeżdżają, zostawiając go samego i bez pieniędzy, zrozpaczony udaje się do najbliższego miasta. Tam trafia w kolejne kłopoty, zderzając się z okrutną rzeczywistością miejskiego tygla; stopniowo zaczyna jednak odnajdywać dla siebie miejsce w złożonych strukturach społecznego marginesu. Prostytutki, narkomani, żebracy stają się jego nową rodziną.