Do jednej z ról była brana pod uwagę Victoria Silvstedt.
Colin Firth był zdecydowany nie przyjąć roli George'a. Pisanie wiadomości do reżysera przerwało mu przybycie fachowca, który miał naprawić jego lodówkę; dzięki temu Firth poświęcił więcej czasu na zastanowienie i zmienił zdanie. Odbierając w 2010 roku nagrodę BAFTA dla najlepszego aktora, podziękował publicznie "facetowi od lodówki".
Reżyser Tom Ford ujawnił, że początkowo rolę Kenny'ego otrzymał bardziej znany aktor (według niektórych źródeł Jamie Bell), który jednak pięć dni przed rozpoczęciem zdjęć nie pojawił się na przymiarce kostiumów. Ford przypomniał sobie wówczas o taśmie z przesłuchania Nicholasa Houlta.
Pod koniec filmu, kiedy Kenny nakłada George'owi bandaż, nie zakrywa on całego skaleczenia. W następnym ujęciu opatrunek zajmuje całą ranę.
Kiedy Charley idzie potańczyć, George zostaje przy stoliku, na którym stoją dwie butelki - zielona i po jej prawej stronie czarna. W następnym ujęciu czarna butelka stoi przed zieloną.
George obejmuje Charley, kiedy siedzą na tapczanie. W następnym ujęciu znowu to robi.
Podczas sceny, w której George i Charley słuchają piosenki "Green onions", w lustrze odbija się człowiek z ekipy filmowej.
Choć akcja filmu rozgrywa się w 1962 roku, w barku Charley widać bourbon marki Blanton's (okrągła butelka z figurką konia), który do sprzedaży wprowadzono dopiero w latach osiemdziesiątych.
Widoczna w sypialni karafka z wodą jest modelem zaprojektowanym przez duńską firmę Rosendahl, wprowadzonym do sprzedaży dopiero w latach dziewięćdziesiątych (akcja filmu rozgrywa się w 1962 roku).
Kiedy George spędza wieczór u Charley, fryzura Julianne Moore kilkakrotnie zmienia się między ujęciami. Grzywka układa się inaczej, a loki są mocniej lub luźniej zakręcone.
Słyszana w filmie aria "Ebben Ne andro lontana" z opery "La Wally" jest śpiewana przez Miriam Gauci. Gauci urodziła się w 1957 roku, więc w czasie, w którym rozgrywa się akcja miałaby zaledwie pięć lat.
W niektórych ujęciach na okularach Falconera można dostrzec różowawą powłokę antyrefleksyjną. Jest to wynalazek, który na pewno nie był dostępny w latach sześćdziesiątych.
George pije dwudziestoletnie North Port (whisky słodowa), które zostało wprowadzone do sprzedaży dopiero w roku 1999 (akcja rozgrywa się w latach sześćdziesiątych).
Zdjęcia były kręcone w Los Angeles i Pasadenie w Kalifornii (USA).
Tom Ford (reżyser) sam sfinansował film.
Zdjęcia do filmu trwały tylko 21 dni.
Książka, która jest omawiana na zajęciach przez studentów i Georga Falconera to "After many a summer" Aldousa Huxley'a.